Opracowanie przedmiaru i kosztorysu robót to niezwykle czasochłonny proces, który wymaga wielu godzin spędzonych na skrupulatnej analizie dokumentacji, cierpliwości oraz wiedzy i doświadczenia osoby opracowującej ww. dokument. Przedmiar możemy opracować na podstawie dokumentacji papierowej, dokumentacji elektronicznej plików 2D w formacie DWG lub DXF oraz modelu BIM. Rola tego dokumentu jest ogromna, choć niestety wciąż niedoceniana.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z 2 września 2004 r. o dokumentacji projektowej w zamówieniach publicznych wprowadzone zostały zmiany ustanawiające przedmiar robót elementem dokumentacji projektowej – § 4.1 pkt 3. [1]. Tym samym niewychwycenie ewentualnych omyłek czy rozbieżności pomiędzy przedmiarem robót a dokumentacją projektową przed rozstrzygnięciem postępowania może skutkować koniecznością poniesienia dodatkowych kosztów wynikających z uzasadnionych roszczeń ze strony wykonawcy przy końcowym rozliczeniu umowy. Błędy w przedmiarze robót mogą być również przyczyną niedoszacowania wartości robót budowlanych.
Przedmiar robót w BIM-ie może być opracowywany na kilka sposobów – w programie klasy BIM, w którym tworzony jest projekt (konstrukcja, architektura, instalacje) lub w programie klasy BIM przeznaczonym do opracowania przedmiaru robót na podstawie modeli IFC[2] (z wykorzystaniem silnika obliczeniowego danego narzędzia lub z wykorzystaniem parametrów IFC).
[1] § 4.1 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego, Dz.U. 2004 nr 202 poz. 2072
[2] IFC (z ang. Industry Foundation Classes) – IFC to neutralna i otwarta specyfikacja, która nie jest kontrolowana przez jednego producenta oprogramowania. Jest to bazowy format plików oparty na modelu danych opracowany przez buildingSMARTalliance w celu ułatwienia interoperacyjności w branży budowlanej. Jest zarejestrowany przez ISO i jest oficjalną międzynarodową normą ISO 16739: 2013 [4], [5].